Remote ID is een systeem voor drones om identificatie- en locatie-informatie te delen met andere belanghebbende in het luchtruim en op de grond, waaronder uiteraard ook de nationale Luchtvaartautoriteit (IL&T), andere handhavende instellingen en de bemande luchtvaart. Zowel de FAA (USA) als de EASA (EU) hebben regelgeving voor Remote ID ingevoerd, met daaraan gekoppelde boetes voor niet-naleving vanaf 2024. Er zijn twee typen Remote ID:
- Direct Remote ID: verstuurt informatie via Wi-Fi en Bluetooth tot enkele kilometers rondom het apparaat (de drone) *
- Network Remote ID: verstuurt informatie via mobiele netwerken* in de USA wordt Direct Remote ID anders genoemd, namelijk: Broadcast Remote ID